Zergatik erabiltzen ditugu Co2 neurgailuak espazio bat COVID-19rik gabe dagoen ikusteko? Zer ikaskuntza atera dezakegu pandemian zehar egiten ari diren Co2 neurtzeko prozesuetatik? Zer behar da Co2 kontzentrazioa neurtzeko? Nola bildu, prozesatu eta interpretatu neurgailu horietako batekin bildutako datuak? Hori guztia egin al dezakete haurrek? Ba al du interés pedagogikorik datuak bildu, tratatu eta aztertzeko prozesuak?

COVID-19 birusak eragindako pandemiak aurrera egin ahala eta birusa airetik transmititzen dela ikusita, zientzia komunitarioko proiektuak agertu dira, espazio itxiak aireztapen-egoera onean mantentzeko. Egin diren argitalpenen artean sentsore komertzialen eta saltokien zerrendak, oinarrizko osagaiekin eta ezagutza teknikorik gabe eraiki ahal izateko tutorialak, sentsoreek sortutako datuak nola bildu eta prozesatu eta nola interpretatu jakiteko gidak partekatu dira.

Besteak beste, material horiek ikastetxeetan eta institutuetan erabili dira gelak behar bezala aireztatuta edukitzeko. Ezagutzen ditugun kasuetan, esperientziek lan-gainkarga ekarri diete irakasleei, eta prozesua oharkabean pasatu da ikasleentzat. Zer gertatuko litzateke ikasleak berak balira prozesua aurrera eramateko arduradunak? Eta osasun-helburuez gain, prozesua helburu pedagogikoekin pentsatuko balitz?

Proiektu honen helburua prozesu osoa esperimentatzea izango da: sentsoreak eraikitzea, Co2 kontzentrazio-datuak biltzea, prozesatzea, aztertzea eta ikustea, eta, azken finean, ondorioak ateratzen ikastea. Betiere, haur eta nerabeei prozesu osoa ulertu eta erreproduzitzeko aukera ematen dien dokumentazioa sortuz.

Pausuz pausu